UA Wymienniki regeneracji nisko i wysokoprężnej
Światowa energetyka konwencjonalna dąży do poprawy efektywności wytwarzania energii elektrycznej. Trend ten jest napędzany przez rosnące ceny paliw i wpływ przemysłu energetycznego na środowisko.
W elektrowniach konwencjonalnych zwiększenie sprawności oznacza głównie poprawę parametrów pary wytwarzanej przez kocioł i pary napędzającej turbogeneratorze.
Zwiększenie sprawności systemu można również osiągnąć poprzez wielokrotne obiegi grzewcze pomiędzy etapami oraz poprzez modyfikację elementów przepływowych turbin parowych.
Odzyskanie ciepła w regeneracyjnych wymiennikach ciepła tworzy cykl termodynamiczny Carnota. W praktyce można to osiągnąć poprzez wbudowanie w układ wymiennika ciepła, który jest zasilany przez parę wylotową z turbiny. Ciepło powstałe podczas skraplania pary jest przekazywane do kondensatu. Wyższa temperatura kondensatu zmniejsza ilość paliwa potrzebnego do ogrzania wody. Na podstawie ciśnienia kondensatu rozróżnia się niskociśnieniowe regeneracyjne wymienniki ciepła i wysokociśnieniowe regeneracyjne wymienniki ciepła.
Woda zasilająca jest najpierw ogrzewana przez kondensat pary wylotowej w jednostce grzewczej 1, a następnie przez kondensację pary w jednostce grzewczej 2. Za zespołem grzewczym 2 połączona jest chłodnica pary zmęczeniowej 3, w której woda zasilająca jest podgrzewana nieco powyżej temperatury nasycenia, zgodnie z ciśnieniem pary.
